Historia w szkole - Blog doradców : Republika marzeń Stanisława Augusta

Barbara Czepik

Podsumowanie

6 grudnia w przedświątecznej atmosferze, w otoczeniu królewskiej kolekcji portretów w Pałacu na Wyspie

w Łazienkach, zakończył się cykl seminariów: Republika marzeń Stanisława Augusta, przygotowany przez Zamek Królewski, Łazienki Królewskie oraz WCIES. Przybyłych nauczycieli powitali: Paweł Tyszka kierownik Działu Oświatowego, Zamek Królewski; Magdalena Lewna, kierowniczka Ośrodka Edukacji Łazienki Królewskie oraz doradcy metodyczni WCIES.

Jeśli mowa o Stanisławie Auguście, to oczywiście Zamek i Łazienki Królewskie, czyli symbole czasów stanisławowskich… Lepszego miejsca na seminaria niż Zamek i Łazienki Królewskie trudno sobie wymarzyć.

Ostanie seminarium rozpoczęła dr Emilia Olechnowicz z Instytutu Sztuki PAN wykładem: Pałac Łazienkowski i republika marzeń Stanisława Augusta. Po wykładzie uczestnicy spotkań zwyczajowo zadawali pytania i wymieniali poglądy na temat Stanisława Augusta.

Cykl seminariów z pewnością poszerzył wiedzę nauczycieli na temat samego króla, jak również Rzeczypospolitej na tle XVIII wiecznej Europy. Być może „czarna legenda króla”, uległa złagodzeniu pod wpływem dogłębnego poznania ogromnych zasług króla na polu oświeceniowej kultury, sztuki

i nauki. Znakomici eksperci, starannie dobrani prowadzący i atrakcyjne tematy, spowodowały, że nauczyciele licznie uczestniczyli w seminariach. Najgorliwsi uczestnicy otrzymali na zakończenie antologię: Pamiętniki Króla Stanisława Augusta. Tak napisała o pamiętnikach we wstępie prof. Anna Grześkowiak-Krwawicz:

...to pierwsza polska krytyczna edycja pamiętników władcy, pisanych w oryginale po francusku, są ilustracją skomplikowanych losów ich autora. Mamy tu do czynienia z dziełem pod wielu względami unikatowym, już choćby dlatego, że niewiele jest w historii autentycznych wspomnień władców. Król

zaczął pisać pamiętniki w roku 1771 pisał z przerwami, powracając do nich kilkakrotnie. Chciał pokazać nie tyle swoje życie, co historię Polski, a na jej tle swoją historię i swoje racje. (...) Pamiętniki są lekturą pasjonującą. Są w nich elementy powieści sentymentalnej (romans z Katarzyną), sensacji (przygody w podróżach, porwanie króla), ciekawostki obyczajowe i towarzyskie, plotki i ploteczki z wyższych sfer, jednak ich wartość polega na czym innym. Przede wszystkim pokazują niesłychanie

bogatą panoramę Europy i Rzeczypospolitej epoki Oświecenia (...).

Mamy nadzieję na dalszą owocną współpracę doradców metodycznych WCIES z Zamkiem i Łazienkami Królewskim przy okazji następnych ważnych wydarzeń rocznicowych z pożytkiem dla wszystkich zainteresowanych.

fot. Mariusz Szczodry

Barbara Czepik

Pan Paweł Tyszka, kierownik Działu Edukacji Zamku Królewskiego, pani Magdalena Lewna, kierownik Ośrodka Edukacji Muzeum Łazienki Królewskiego w Warszawie oraz doradcy metodyczni historii Warszawskiego Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń przygotowali dla nauczycieli cykl seminariów: „Republika marzeń Stanisława Augusta”, dla uczczenia 250 rocznicy elekcji ostatniego polskiego monarchy. Wspólny projekt to przysłowiowy strzał w dziesiątkę zainteresowani nauczyciele licznie uczestniczą w spotkaniach, które kończą się interesującymi dyskusjami uczestników z prowadzącymi.

22 listopada w Galerii Portretów w Łazienkach Królewskich, odbyło się kolejne seminarium: Królewskie kolekcje Stanisława Augusta, poprowadzone przez panią Izabellę Zychowicz, kierownika Ośrodka Muzealnego Muzeum Łazienki Królewskie. Umiłowanie sztuki było odpowiedzią króla na Jego „czarną legendę”, historycy powiadają, że to Odrodzenie w upadku. Po wstąpieniu na tron w 1764 r. dwór był pusty. Król z zapałem rozpoczął gromadzić dzieła sztuki: obrazy, rzeźby, medale. Swoją pracę rozpoczęli ulubieni architekci Stanisława Augusta: Domenico Merlini, Jakub Fontana i Jan Chrystian Kamsetzer. Monarcha rozbudowywał stopniowo Zamek i Pałac w Łazienkach. Łazienki stały się miejscem natchnienia. Z czasem zamienił je w perłę architektury klasycyzmu. Na początku wybudował Biały Domek z miejscem dla wspaniałych malowideł symbolizujących królewskie cnoty jak: sprawiedliwość, roztropność, mądrość, niezależność. Także malowidła przedstawiające zwierzęta, symbolizujące kontynenty. W latach 1783-1786 przyszedł czas na rozbudowę Zamku Królewskiego. Lata 1787-1788, to z kolei Teatr Stanisławowski, wzorowany na francuskim teatrze Ludwika XIV. Oświecony król rozmiłowany także w nauce, założył Szkołę Sztuk Pięknych w Wilanowie. W 1788 król w obecności ok. 30 tys. ludzi, fajerwerków, festynów, iluminacji dokonał odsłonięcia pomnika Jana III Sobieskiego. Wtedy to anonimowy autor napisał: „Sto tysięcy karuzel, ja bym trzykroć łożył, by Stanisław skamieniał, a Jan III ożył…”. Czarna Legenda króla towarzyszy mu nawet wtedy. Na ten sam rok 1788, datuje się powstanie Sali Balowej w Łazienkach.

Uczestnicy seminarium obejrzeli królewską kolekcję obrazów Stanisława Augusta przygotowaną na podstawie królewskiego inwentarza z 1795 r. Można śmiało powiedzieć, że królewskie kolekcje, które w ciężkich czasach zostały zrabowane, rozproszone, dzisiaj częściowo odzyskane i pieczołowicie odrestaurowane oprawione w nowe ramy, wróciły na swoje miejsce. Król zgromadził zbiór liczący 2289 dzieł najważniejszych artystów europejskich XVII i XVIII wieku m.in. Rembrandta, van Dycka, Bacciarellego.